หนังฝรั่ง,
{[['
']]}
เรื่องย่อ : เรื่องเริ่มต้นจากอาการป่วยลึกลับของ Sharon เด็กสาวคนหนึ่งที่คุณแม่ Rose กับ คุณพ่อ Christopher พยายามจะรักษาอาการป่วยของลูกให้ได้ อาการของ Sharon ที่ว่านี้ เป็นอาการเหมือนละเมอ ฝันร้าย และพูดเพ้อถึงชื่อ “Silent Hill”Rose ผู้เป็นแม่ อยากจะรักษาอาการของลูกมากถึงขั้นค้นคว้าถึงคำว่า Silent Hill ไป จนเจอว่ามันเป็นชื่อเมืองลึกลับแห่งหนึ่ง สามีไม่อยากให้เธอต้องไปเสี่ยงกับเมืองที่มีตำนานน่ากลัวเล่าขานต่างๆ มากมาย แต่ Rose ไม่ฟัง เธอพาลูกไปในเมืองแห่งนั้นเพื่อไขปริศนาและรักษาอาการของลูกสาวในระหว่างการเดินทาง เธอและลูกสาวต้องพบกับอุบัติเหตุจนต้องหมดสติไป…พอเธอตื่นมาอีกทีก็พบว่าลูกสาวได้หายตัวไปแล้ว Rose จึงออกตามหาพร้อมกับตำรวจหญิง ผู้ต้องเข้ามาร่วมชะตากรรมนี้ด้วยเมืองร้างที่มีอดีตความรุนแรง คำสาปต้องมนต์ เรื่องราวของปีศาจ การชดใช้ในชะตากรรมที่พวกเขาต้องพบใน Silent Hill…Chistophe Gans และทีมงานไม่แปลกใจเลยครับที่ ผู้กำกับอย่าง Christophe Gans สามารถถ่ายทอดความ Evil จากเกมลงแผ่นฟิล์มได้อย่างไม่เขอะเขิน จากผลงานก่อนหน้านี้ที่เขาเคยนำผลงานการเขียนของ H.P.Lovecraft ที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องราวของ Necronomicon ตำราที่เหล่าบูชาปีศาจ ซาตาน เคารพบูชา (นักดนตรีเมทัลหลากหลายเผ่าพันธุ์ศึกษา และ ยกย่องให้ Necronomicon เป็นตำราศาตราวุธความชั่วร้ายขับแรงบันดาลใจในการเขียนเพลงได้อย่างเข้าถึง) มาถ่ายทอดลงแผ่นฟิล์มกันครั้งหนึ่งในปี 1994 สนองตัณหาผู้ที่ต้องการศึกษาปีศาจได้เป็นอย่างดี มาถึงในเรื่อง Silent Hill เขาทำได้แบบเข้าถึงในส่วนของจินตนาการความชั่วร้ายอย่างสุดขั้ว เพียงแต่ว่าการนำเอาเกม สิ่งที่ดูเสมือนจริงอยู่แล้ว คือมีภาพ มีเสียง มีฉากที่มีแฟนพันธุ์ของเกมนี้เล่นกันอยู่ทั่วโลก นำมาเปรียบเทียบกับสิ่งที่ถูกถ่ายทอดลงแผ่นฟิล์ม จึงถือว่างานนี้เป็นงานหินของ Gans ไม่น้อย…ผมว่านักวิจารณ์ทั่วโลกคงมองในมุมเดียวกันคือ Gans ทำเพียงแค่ว่านำภาพ จินตนาการที่มีอยู่เดิมจากเกม (ซึ่งเกมมีเรื่องราวที่ดี สนุกสนานและตื่นเต้นอยู่แล้ว) มา ถ่ายทอดลงบนแผ่นฟิล์มโดยไร้ความสยอง โหด น่ากลัว ดั่งคำโปรยยาหอมไว้ก่อนหนังฉาย แต่หากมองในมุมของการถ่ายทอดจินตนาการในแบบ Fantasy คุณจะพบอะไร หลายๆ อย่างในหนังที่ Gans พยายามสร้างออกมาในอีก “ชนิด” หนึ่งของหนังสยอง คุณจะได้พบกับภาพกราฟฟิก CG (ที่หลายคนมองว่า ไม่โหด ไม่ดุ ไม่น่ากลัว) ที่แฝงความรุนแรงอย่างบ้าคลั่งในบางฉาก และอย่างในฉากสุดท้ายของเรื่อง ฉากลวดหนาม บรรจงแพร่พันธุ์และจับเนื้อมนุษย์มาฉีกกระจาย ไส้ทะลุ ตาทะลัก ได้อย่างอลังการ ความบ้าคลั่งสุดไคล์แม็กว์ของหนังสยองที่สร้างได้ตระการตา กราฟฟิคคอมพิวเตอร์ สุด Evil ที่น่าสนใจ…แหม…ผมล่ะชอบฉากนี้จริงๆหนังเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่หนัง Horror ที่สุดเจ๋ง อย่างคำโฆษณา แต่ก็ไม่ใช่หนัง Horror ที่ห่วยแตกชนิดเทียบไม่ได้กับเกมครับ…หนังเรื่องนี้ไม่ได้เจาะจงความเป็น Horror อย่างแท้จริงตามความตั้งใจของผู้กำกับอยู่แล้วด้วย มันผสมความเป็น Fantasy, Drama, Thriller, Mystery ไปจนถึง Horror หากคุณจะมองในแง่ของความเป็น Horror อย่างเดียว อาจจะผิดหวังได้ไม่น้อย แต่หากคุณใจกว้างเปิดรับมุมมองอื่นๆ ด้วย น่าจะลองไปดูกันครับ…ผมไม่ใช่คนเล่นเกมครับจึงอาจจะมองในมุมของคนเล่นเกมไม่ได้ เลยไปสอบถามพรรคพวกที่บ้าเกมจำพวกนี้ในชนิดของ Hardcore fans เขาก็บอกว่า…”มันก็ O.K. ว่ะ… ถ่ายทอดออกมาในหลายๆ ฉากได้ดี ในแบบที่ว่าดูแล้วนึกออกเลยว่า เล่นกันไปถึงฉากไหนๆ กันแล้ว…แต่ยังไงก็ยังเทียบกับเกมที่กูเล่นไม่ได้อยู่ดี..ฮ่า ฮ่า” อย่างว่าครับ ใคร ใคร่ชอบเกม ก็ชอบกันไป หากใครชอบดูหนัง แล้วไม่เคยเล่นเกม ก็สามารถดูเรื่องนี้ได้รู้เรื่องเหมือนกัน อาจจะมีความรู้สึกที่เป็นกลาง ไม่มีการเปรียบเทียบหรือมีอคติกับการดูได้…ดูเพื่อความบันเทิงในแบบหยองๆ ละกัน